Bağlanma teorisi birçok ilişki sorununda önemli bir rol oynayabilir. 1950'lerde, psikolog John Bowlby, insanların yaşamları boyunca birkaç önemli figürle nasıl güvenli bağlar oluşturduklarını açıklayan ilk kişi oldu.
Şöyle düşünün: Birisi sizi önemsiyor ve sahip çıkıyorsa, hayatta kalma ve genlerinizi sürdürme olasılığınız daha yüksektir.
Günlük yaşamda bağlanma teorisinin kalıntılarını görebilirsiniz. Erken çocukluk döneminde, tüm fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarınız için bir bakıcıya bağımlı olduğunuzda başlar.
İlişki güvenilir ve kibarsa, çocuğun güvenli bir yetişkine dönüşme olasılığı daha yüksektir. Eğer bakıcı düzensizse veya çocuğun ihtiyaçlarını karşılayamıyorsa, çocuk bağlanma figürüne kayıtsız kalabilir (kaçınan) ya da ağlama veya çığlık atma (endişeli) gibi dikkat çekici davranışlarla umutsuzca bakıcılarıyla temas kurmaya çalışırlar.
Romantik ilişkilerde, bağlanma stilleri bakıcıdan/ebeveynden partnere geçer.
Güvenli bağlanan, ilişkilerde rahatlıkla bağ kurar ve ve besler; ilgi alanlarına güven verir, iletişime zamanında yanıt verir, birlikte düşünceli zaman, planlar yapar. Partnerlerine şefkat ve nezaketle yaklaşırlar.
Endişeli bağlanan kişiler partnerleri hakkında endişelenecek ve onlara yakın kalmaya çalışacaktır. Aşırı düşünmekten kaçınmak için partnerleriyle çok iletişim kurma ihtiyacı duyabilir. Partnerlerine karşı aşırı güven talebinde bulunabilir. Partnerlerinin bir davranışını ilgisizlik işaretleri olarak yanlış anlamaya meyillidirler.
Bağımsızlar ise bağımsızlıklarını korumaya çalışacaklar, ancak çoğu zaman daha fazla bir şey istiyormuş gibi görünebilirler. Genellikle dengesiz tavırlar gösterirler.
Ve tüm bu insanlar, kendi veya başkalarının bağlanma stilleri hakkında herhangi bir farkındalık olmadan, tanışma havuzunu birlikte doldurduğunda, ilişkilerde çok fazla kaos ve karışıklık olabilir.
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.